Uit je comfortzone stappen en je dromen achterna? Of terug in je schulp? - Zijn en Schijn
424
post-template-default,single,single-post,postid-424,single-format-standard,bridge-core-3.1.6,cookies-not-set,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-title-hidden,qode_grid_1300,footer_responsive_adv,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-30.4.1,qode-theme-bridge,wpb-js-composer js-comp-ver-7.5,vc_responsive

Uit je comfortzone stappen en je dromen achterna? Of terug in je schulp?

Je leeft je leven, alles gaat zoals het gaat en toch merk je dat er wat wringt. Je merkt dat je het anders zou willen. Er wordt wat wakker dat tot nu toe braaf is blijven slapen. Je ervaart diepe verlangens, die omhoog komen en die je van binnenuit aanmoedigen om andere stappen te maken, dan je tot nu toe hebt gedaan. Je stelt je open voor verandering. Je kijkt naar wat je graag zou willen en begint stappen te zetten. En dan komt dat moment dat het lijkt alsof je niet verder komt en je weer terug wilt stappen in je oude patroon. Wat gebeurt daar nou eigenlijk?

 

weerstand verandering brinkman

WAT HOUDT JE TEGEN?

Als we wat willen veranderen komen er vaak eerst allerlei dingen omhoog, die je tegen hebben gehouden de verandering toe te laten. Als we daar weer op dezelfde wijze op reageren krijgen we wat we altijd kregen en kruipen we weer terug in onze vertrouwde modus. We zitten weer in de vicieuze cirkel. Wat als je alles gaat aankijken, de emoties, gevoelens en kritische gedachten, die echt waar lijken, maar niet echt waar zijn? Op die manier kan er weer ruimte komen om opnieuw antwoord te geven, op dat wat je tegen komt in jezelf? We lopen eerst misschien weer keihard tegen die muur op, die we ooit hebben neergezet. Wat ga je nu doen? Loop je weer terug uit of kies je er deze keer voor om de muur te laten zakken, af te breken en er voorbij te gaan? Als je weet dat de muur een illusie is, die je zelf gecreëerd hebt op een moment dat het nodig leek en dit een nieuw moment is, hoe wordt het dan? Wat ik ken als ik weer voor zo’n muur sta, is dat echt mijn hele lichaam laat weten dat ik niet verder moet gaan, dat het levensgevaarlijk is, dat het lijkt te gaan om leven en dood!
Het is niet waar! En wat was het ooit blijkbaar waar! Wees lief voor jezelf, je hebt het niet voor niks zo opgebouwd. Nu is het echter een belemmering geworden in plaats van dat het je dient.

WAT KAN JE ERMEE?

Wat als je alle sensaties even omhoog laat komen zodat het gezien en aangekeken kan worden? Hoe zou het zijn als we er naar durven kijken vanuit een open blik? Als een observator zonder oordeel? Wat als het interssant wordt om ons gewaar te worden dat we daar zo naar kijken en er  op die manier op reageren? Dat je er verder niks mee hoeft? Er bewust van worden geeft je de keuze om het anders te gaan doen.

HOE HET BIJ MIJ WERKT?

Ik ga een weekend alleen naar zeeland. Daar heb ik echt zin in, bij mij kwam namelijk het verlangen omhoog hoe heerlijk het zou zijn om een eigen huisje te hebben. Ik heb een eigen huis met mijn man en kinderen en voordat ik denk dat ik ze moet verlaten voor mijn verlangen, kan ik ook kijken wat het verlangen me wil zeggen? Even tijd voor mezelf? Ik wil toch absoluut niet weg bij mijn gezin! Wat als er ruimte komt voor en en, in plaats van of of, wat is er dan mogelijk? Wat is er nu voor mij mogelijk om het gevoel van dat verlangen ruimte te geven? Mijn schoonouders hebben een huisje in Zeeland. Vorige jaar ben ik daar ook alleen heen gegaan. Het was heerlijk, spannend en ontspannend tegelijk. Dat zou wel weer heerlijk zijn! Ja, ik besluit dat ik dat ga doen, dan kan ik werken aan mijn E-book dat ik al een tijdje aan het schrijven ben. (Let op! Wat als deze opmerking me alleen maar een ‘legale’ reden zou geven om te gaan?).

PAS OP!

Hier begint het al. De eerste gedachte. Wat als ik het alleen maar wil doen om dat ik het fijn vind?
Fijn om even mijn eigen bewegingen te kunnen maken zonder rekening te hoeven houden met die van een ander, laten ontstaan wat wil ontstaan, een paar dagen kijken waar de energie me heen leidt. Het is voor mij een hele klus om die stap te zetten omdat er bij mij allerlei redenen omhoog komen om het niet te doen en vooral andere dingen te gaan doen die zouden ‘moeten’.

BELEMMERENDE STEMMETJES

En ja hoor inmiddels weet ik dat het zo werkt maar ze komen allemaal weer te voorschijn.
De stemmetjes die zeggen hoe heerlijk het toch ook is om thuis te blijven, dat hier genoeg te doen is, dat ik mijn kids ga missen, dat quality tijd met mijn man toch ook wel heerlijk zou zijn, wat als er wat gebeurt en ik ben er niet? Het gevoel van missen alsof mijn maag leeg wordt gerukt….het is er allemaal…. ze worden zichtbaar..ik kijk ze aan en neem ze niet meer te serieus. Eventueel clear ik de lading met Acces Tools, vernietig de implants en de explands, stuur terug wat niet van mij is, etc. Ik laat het vooral bewegen zodat het ruimte krijgt en weg kan, ik kijk ernaar en laat het voor wat het is.

SOMS KUNNEN WE WAT HULP GEBRUIKEN:

Het gaat steeds makkelijker alhoewel gisteren best een uitdaging was en een bars sessie me enorm heeft geholpen om mezelf niet in drama te verliezen. Soms kan ik bij bepaalde stappen echt wel wat hulp gebruiken van collegae die me dan helpen terug te brengen naar wat waar is en wat illusie.
De mechanismen kunnen hardnekkig zijn. Dit ging om iets simpels (alhoewel blijkbaar niet zo simpel) als een weekend voor mezelf maar ook bij andere belangrijke stappen in mijn prive leven of werk kan dit zo gaan. Ik doe dit vak niet voor niks, van binnen is er een grote drive om me niet meer onbewust te laten belemmeren door alle overtuigingen, die ik in mijn leven heb aangenomen en die niet voor me werken, maar tegen me werken. Elke bevrijding is weer zo’n groot cadeau, ook de bevrijding van mensen die bij me komen. Ergens zijn we allemaal verbonden dus wat ik vrij laat komen of wat de ander vrij laat komen dient ons allen. Hoe gaaf is dat?

WAT IS ER NOG MEER MOGELIJK VANUIT VERTROUWEN?

Elke dag ontdek ik weer meer mogelijkheden. En om dan nu te kiezen vanuit een diep vertrouwen en innerlijk rust dat niks hoeft, maar dat alles mag en kan omdat het mogelijk is als we daarvoor kiezen en dat we hier kunnen zijn om te genieten van het leven, ieder op zijn of haar manier. Genieten van alles wat het leven te bieden heeft. Niet alleen de mooie dingen maar ook de intense dingen. Regen en zonneschijn het is er allemaal. Wat als we het allemaal kunnen ontvangen en niets buitengesloten hoeft te worden?
Wij zijn alles, als we buitensluiten sluiten we ons zelf buiten. Hoe kan het beter dan dat?

Wat als je je open zou stellen en zou gaan ontvangen?
Wat als elke keuze die je maakt oké is? Wat als er geen goede of slechte keuzes zijn?

Wil je ook al die belemmeringen laten gaan en kan je daar wat hulp bij gebruiken?

Kijk eens rond op mijn site en aanbod, misschien zit er wat voor je bij dat je aanspreekt.

Je bent van harte welkom!
13559035_1049817145095809_4939713878574485241_o

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.